06.05.2022 دا ستا در
[06.May.2022 - 08:53]د رحمان بابا ديوان
مخ ۱۲۶
.
د ستا درد به په هزار درمان ورنکړم
دانسته به دغه سود په زیان ورنکړم
.
که څوک راکاندي دنیا او عقبا دواړه
عاشقي به دې په این او آن ورنکړم
.
که مې لاس چېرې د ستا په بوسه بر شي
دا نعمت به د جنت په خوان ورنکړم
.
څو مې تیغ په پلو نه دی لګېدلی
ستا پلو به و رقيب اسان ورنکړم
.
که یو ځله مې ستا زلفې په لاس کښېوځي
یو ویښته به دې په درست جهان ورنکړم
.
څو ونهٔ وینم ستا سترګې که یې خدای کا
عزراییل لره به هومره ځان ورنکړم
.
معشوقې د عاشقانو دین ایمان دي
زه به چا لره خپل دین ایمان ورنکړم
.
ستا تر زلفو پورې نورې زلفې څه دي؟
په خاشاک به د چمن ريحان ورنکړم
.
په رحمان د ستا د لبو می حرام دي
څو د خپلو وینو جام تاوان ورنکړم
.
.
درمان = درملنه، علاج
دانسته = په لوی لاس، قصداً
سود = ګټه، فايده
زیان = تاوان، نقصان
راکاندي = راکوي
عقبا = هغه بله دنيا، آخرت، ابدي دنيا
این او آن = دغه او هغه
لاس بر = پر یو شي باندې ځواک (زور) لرل
بوسه = مچه، چومه، ښکل، چومۍ
خوان = مجمه، پتنوس، څپوڼی، کندوری
تیغ = توره
پلو = خوا ته، طرف، لوری، څنګ، اړخ، ډډه
راکښېوتل = کوزېدل، راکښته کېدل
درست جهان = ټول جهان
ريحان = بوبری، ببری، کشمالی
می = شراب، بوږ
-----------------------
ښاغلی پیر محمد کاروان
د ښاپېرۍ ورغوی، مخ ۱۳۵
.
کلي ته به درشمه او پاس به غره ته وخېژو
څنګ تر څنګ به ګرځو، لاس په لاس به غره ته وخېژو
.
شنې درې که ډېرې هم له سپینو اوبو ډکې دي
ځو به په کښې، ځو به په سره آس، به غره ته وخېژو
.
دوه په دوه به ورک، په تور ځنګل کښې شوو، په سپینه ورځ
شپه شوه لکه ستوري د الماس به غره ته وخېژو
.
ژوند د یوې ګرځندې او مستې میکدې نوم دی
ځه سره له خوم او له ګیلاس به غره ته وخېژو
.
ځه چې ځو د مینې د ګلونو له کاروان سره
پاک له اندېښنو او له وسواس به غره ته وخېژو
.
(غوړچان : ډاکتر ممتاز خان)