دغواص د کال
[31.Mar.2020 - 11:09]دغواص د کال وبا
(خوشال خان خټک)
د غواص د کال وبا
خدای يې مه راوله بيا
اکوړ خېل مې پکې ومړل
لوی هلک مرد و نسا
بخت ناک مې پکې ومړ
مور يې هم بوته قضا
يو هلک يې و راپاتې
ورپسې شو زر پنا
چاته ژاړم له دې غمه
سود مې کم دی د ژړا
لور په لور په دا لمبو کې
عالم پروت په واوېلا
تر دکنه تر کابله
راخوره شوه دا بلا
په لکونو عالم ومړ
چې ښارونه شول صحرا
اول قحط بيا وبا وه
په هر لوري وه غوغا
سرفراز د سعادت و
ښه لمسی مې و زېبا
هم حافظ د درست قرآن و
هم په خط و بې همتا
د ښکار سپی يې و ساتلی
لېونی شو بې غوغا
لاس يې وروړ بې خبره
چې ګاڼه يې خپل اشنا
دی يې و چيچه په لاسو
لا علاج شو لادوا
په دا کال له ما قضا کړ
په ارمان ارمان جدا
کال حصغ شو وبا ولاړه
هم عسرت کړه راته شا
بارانونه دي ورېږي
وداني شوه په دنيا
نه تل غم وي نه ښادي وي
وار په وار وي حغه دا
په هر حال شکر بايده دی
چې بد تر نه شي لا
اوس څه غم د عالمګير دی
چې عالم يې کړ رسوا
د وبا غوندې زر ورک شوای
بل يو ښه شوای راپېدا
يو خوشال دا دعا نه کا
درست جهان کا دا دعا
اجابت به يې زر وشي
که د خدای وي پرې رضا
انګليسي ژبه کې ترجمه
THE 1686 CONTAGION
May the 1686 contagion
Never ever happen again
My co-villagers got perished in it
Both young and old; men and women
Bhakht Khan, my son, died in it
So did his mom
He had a beautiful son
Who also soon thereafter breathed his last
Who do I share my grief with?
What’s the use anyway of all this crying?
People are burning in this fire
In every nook and corner of the empire
The epidemic spread
From the Deccan to the Kabul province
Hundreds of thousands perished in it
Cities deserted and turned into ghost towns
First, it was famine, then this contagion
There was suffering everywhere
Sarfaraz was Saadat’s son
He was my handsome grandson
He knew the Holy Koran by heart
And was also a calligrapher quite expert
He had a pet greyhound
That suddenly got mad
Sarfaraz touched it unknowingly
As he took it for a friend
It bit him in the hand
Rendering him terminally ill
Kismet parted him from me
With great rue and regret
The epidemic ended in 1687
And so did my suffering
Rains started pouring down
Making the earth rejuvenated
Both joy and sorrow
Take their cyclic turns
One got to be thankful in every state
Praying nothing worse happens
The only curse there remains now is King Aurangzeb
He has made people to suffer as well
May he also vanish like the epidemic
So that a just ruler ascends the throne
I, Khushal, isn’t praying for this alone
All the rest also for the same yearn
God-willing, this prayer
Will also be responded soon
Khushal Khan Khattak (1613-1689)