(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

غزل

[02.Aug.2018 - 14:34]

ور يې راخلاص کړ، زما زړه ورته دعا وکړله

شکر دى خدايه! چې پوښتنه مې هوا وکړله

 

يوې جينۍ د څادر پيڅکې پورې زهر تړل

چې بې تپوسه مې رشته ولې بابا وکړله؟

 

ما پورې خوله نشته، پوکى به اور ته څنګه ورکړم؟

د سوځيدلي ښار دعوه، خلكو په ما وکړله

 

څه په غزل، څه په روزګار، څه ستا په غم، تيره شوه

د زندګۍ سره مې ډېره ناروا وکړله

 

درد مې وړوكى راځلمى شولو ، د زړه په غيږ کې

په محبت کې مې باقره! انتها وکړله

باقر

-
بېرته شاته