غزل
[09.Jul.2018 - 20:50]
ته یو زر ځله منکر شه، ستا ادا د یارانې ده
ستا غوسه له یارۍ ډکه، ستا خندا د یارانې ده
.
په جنت كې به د ځان يو، په دوزخ كې به په ځان يو
دلته مينه كول غواړي، دا دنيا د يارانې ده
.
وخته ستا دې قسم وي چې د زړه زخم مې روغ نه کړې
دا یوه نښه راپاتې له اشنا د یارانې ده
.
زه په دواړو ابادېږم، زه په دواړو خوشالېږم
له ښېرو دې مینه څاڅي، ستا دعا د یارانې ده
.
دلته مینه مینه نشته، دا اعتبار په چا ونه کړې
پردیس تش وخت اړول دي، پښتونخوا د یارانې ده
.
اې عابده لېونیه، دا چې بیا راته راخوږ شوې
جوړ په تا چپه راغلې خانه بیا د یارانې ده
فضل سبحان عابد